Home

Als uitgever publiceren wij informatie in kranten, tijdschriften,en steeds vaker ook via elektronische weg (internet, CD-rom,).
Dat is ons beroep, de journalisten die voor u schrijven en wijzelf moeten ervan leven.

Beide vormen van informatieverspreiding worden beschermd door bepaalde regels, die u onder meer kunt vinden in de auteurswet (1994) en de databankenwet (1998). Over deze regels willen we u graag informeren.

We zijn ervan overtuigd dat de meeste mensen als ze een kopietje maken niet het gevoel hebben dat ze de wet kunnen overtreden. Het is toch maar een eenvoudig kopietje van een artikel?

Waarom mag niet alles zomaar?

Als uitgever of journalist mogen wij ook niet alles doen waar we zin in hebben. De regels zijn vrij streng:


vooraleer we een tekst of foto in één van onze bladen mogen gebruiken, hebben we toestemming nodig van de schrijver of de fotograaf
we mogen alleen informatie publiceren die we eerst gecontroleerd hebben
we moeten de regels van de journalistieke deontologie naleven, regels die eigen zijn aan het beroep van journalist en uitgever
we mogen geen inbreuk plegen op de vrijheid, de rechten, de privacy of de waardigheid van personen
we moeten ervoor zorgen dat u duidelijk het verschil aanvoelt tussen redactionele en publicitaire tekst
en tenslotte zijn we, voor de uitzonderingsgevallen vermeld in de auteurswet (zie verder), verplicht u toe te staan onze artikels zonder toestemming vooraf te gebruiken

De lezer of gebruiker van onze publicaties -u dus- moet op zijn beurt de intellectuele eigendomsrechten, m.a.w. het werk van de journalist en de uitgever, respecteren. De wet geeft de gebruiker inderdaad rechten, maar ook plichten.

Wat mag zonder toestemming?

Als u de auteur en de bron vermeldt, mag u korte fragmenten citeren
U mag artikels gebruiken of reproduceren (in hun geheel als dat nodig is) voor onderwijs of
wetenschappelijk onderzoek inzoverre zulks geen afbreuk doet aan de normale exploitatie van het werk
als privé-persoon mag u één of enkele fotokopieën maken, strikt voor privé-gebruik
een bedrijf mag voor haar personeel ook af en toe één of enkele fotokopieën maken, maar enkel voor beperkt, intern en niet-commercieel gebruik

In de meerderheid van bovenstaande gevallen moeten er wel fotokopierechten betaald worden aan Reprobel. Daarvoor heeft de eigenaar van het fotokopietoestel normaal gesproken een akkoord gesloten met Reprobel, en betaalt hij de afgesproken bijdrage.

Voor alles wat buiten deze lijst valt hebt u toestemming nodig, dus ook om onze publicaties in een databank op te nemen, of op internet, intranet of extranet te plaatsen.

U hebt onze toestemming nodig:

voor elk gebruik dat niet louter persoonlijk is, of intern in een onderneming
als het over méér dan een paar fotokopieën gaat
voor het digitaal opslaan of kopiëren op welke manier ook (harde schijf, CD-rom, )
om onze informatie elektronisch ter beschikking te stellen op internet, intranet, extranet of om ze per
e-mail te communiceren
om een link te maken naar een artikel op de site van een uitgever
voor elk commercieel of promotioneel hergebruik van een artikel, foto, titel,, verschenen in een krant of tijdschrift

om een artikel, een titel of een illustratie te wijzigen, te verspreiden of aan te passen, geheel of gedeeltelijk, op welke manier dat ook gebeurt
om het logo of het merk van een uitgever te gebruiken

Aan wie vraagt u de toelating?

Aan de houder van de auteursrechten (journalisten, fotografen, tekenaars, uitgevers,).
Een groot deel van deze auteursrechten werden overgedragen aan de uitgevers, die gemakkelijk gecontacteerd kunnen worden via het adres aangeduid in de krant, het magazine of via de beheersvennootschappen, waarvan u de coördinaten terugvindt in de rubriek “Contacten“.

Wat gebeurt er met uw vraag voor toelating?

Elke aanvraag wordt grondig overwogen. Er kan u eventueel een vergoeding gevraagd worden, die rekening houdt met het gebruik dat u voor ogen hebt.

Wat als u handelt zonder toelating te vragen, of na een weigering?

In dat geval pleegt u een inbreuk op onze auteursrechten, en kunnen wij een gerechtelijke klacht tegen u indienen, wat normaal is als men de regels niet respecteert Regels, die er zijn omdat het respect dat wij vragen voor ons beroep belangrijk is voor onszelf, maar ook voor u!

Want als u ons niet langer betaalt voor ons werk en onze publicaties, dan kunnen wij onze job niet meer uitoefenen. En welke informatie blijft er dan nog over? Goedkope informatie, gefinancierd door bedrijven of instellingen die u graag hun waarheid willen vertellen. Gratis informatie is ongetwijfeld interessant voor uw portefeuille. Maar voor de geest? Voor de kwaliteit van de informatie? De democratie?

Het volstaat dus om er even bij stil te staan dat kwalitatieve informatie niet zomaar tot stand komt, en voortaan een paar regels te respecteren om deze kwalitatieve vorm van informatie in de toekomst te kunnen blijven behouden. Het loont de moeite!!….